رفلاکس معده به مری

رفلاکس معده به مری ، برگشت غذا در ماه های اول زندگی حدود نیمی از نوزادان دیده می شود که در بیشتر موارد تا یکسالگی رفع می شود. ریفلاکس محتویات معده به داخل مری یک امر فیزیولوژیک و طبیعی است که به طور روزانه در افراد سالم رخ می دهد. در بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD) دوره های ریفلاکس بر مکانیسم دفاعی مری غلبه کرده و سبب بروز علائمی از جمله سوزش سردل، احساس سوزش در مری یا التهاب و سائیدگی در مری می شود.
انواع GERD می تواند با ازوفاگوگاسترودئودنوسکوپی (EDG) تشخیص داده شود که در آن با استفاده از اندوسکوپ داخل مری، معده و دئودنوم را بررسی می کنند و می تواند درمان مناسب GERD فرسایشی را تعیین نماید که دارای علائم شدید و طولانی مدت است. برخی بیماران علائم GERD را در عصر تجربه می کنند که ممکن است ناشی از کاهش ترشح بزاق و بلع، کاهش حرکات گوارشی، مواجهه طولانی با اسید و قرار داشتن در حالت درازکش باشد.

پاتوفیزیولوژی

پاتوفیزیولوژی GERD پیچیده است. رایج ترین مکانیسم های آن کاهش فشار دریچه تحتانی مری (LES: Lower Esophageal Sphincter)، کاهش دفاع بافتی مری، آسیب مستقیم مخاط، ‌کاهش حرکات معده و افزایش فشار داخل شکمی است. فشار LES طی بارداری کاهش می یابد به طوریکه ۸۰٪ ن در سه ماهه سوم بارداری سوزش سردل را احساس می کنند و در نی که قرص های ضد بارداری حاوی پروژسترون دریافت می کنند و در اواخر سیکل نرمال قاعدگی نیز این کاهش فشار LES‌دیده
می شود.
فشار LES‌ می تواند تحت تأثیر شرایطی مثل فتق، اسکلرودرمی (سخت شدن پوست و بافت های پیوندی) و در بیماری هایی که ترشحات زیاد می شود مثل سندروم زولینگر- الیسون قرار بگیرد. شل شدن موقت LES که ناشی از انبساط ابتدای معده است در GERD شایع است. بیماران مبتلا به بیماری های مزمن تنفسی مثل بیماری انسدادی مزمن ریوی در معرض خطر GERD هستند چرا که فشار داخل شکمی آنها به طور مکرر افزایش می یابد. مصرف داروهای شل کننده ماهیچه و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) سبب GERD می شود.
علائم GERD مختلف است اما می تواند شامل برگشت ترشحات معده،‌ سوزش سردل،‌ درد زیر جناغ سینه، آروغ زدن و اسپاسم مری باشد. در کودکان، استفراغ، دیس فاژی،‌ پرهیز از غذا خوردن و درد شکم دیده می شود. تظاهراتی مثل آسیب حلق، صاف کردن صدا، خشن شدن صدا و بدتر شدن علائم آسم نیز ممکن است رخ دهد. تکرر و شدت علائم همیشه بیانگر شدت بیماری نیست و ممکن است با یافته های اندوسکوپیک مرتبط نباشد. برخی بیماران علائم کمی دارند اما بیماری آنها شدید است در حالیکه ممکن است برخی بیماران علائم قابل توجهی داشته باشند اما مری آنها دچار سائیدگی نشده باشد.
مواجهه طولانی با اسید می تواند منجر به ازوفاژیت (التهاب مری)، سائیدگی مری، زخم شدگی،‌ خراش، انسداد و تنگی و در برخی موارد دیس فاژی شود. ازوفاژیت حاد می تواند در اثر ریفلاکس، مصرف مواد خورنده، عفونت های ویروسی یا باکتریایی، لوله گذاری، پرتو درمانی و نفوذ ائوزینوفیلی رخ دهد. ازوفاژیت ائوزینوفیلیک با نفوذ ائوزینوفیلی شدید و ایزوله در مری مشخص می شود که می تواند علائم مشابه GERD‌ داشته باشد و در اثر پاسخ ایمنی ایجاد شده باشد. سیگار،‌ مصرف مزمن و دوزهای زیاد آسپرین یا NSAID می تواند خطر ازوفاژیت را افزایش دهد.
شدت ازوفاژیت ناشی از ریفلاکس تحت تأثیر ترکیب،‌ تکرر و حجم ریفلاکس معدی، مدت مواجهه مری با اسید، سلامت سد مخاطی مری و سرعت تخلیه معده است. علائم ازوفاژیت و GERD ممکن است توانایی مصرف غذای کافی را کاهش دهد و با خواب،‌کار، فعالیت های اجتماعی و کیفیت زندگی تداخل داشته باشد.
فتق یک عامل مهم در ایجاد ریفلاکس و ازوفاژیت است که علائم و عوارض آن را تشدید می کند. مری از دیافراگم عبور می کند که اگر محل اتصال مری به حلقه ی هیاتال دچار مشکل شود سبب می گردد که بخشی از معده از دیافراگم بیرون آید و فتق ایجاد شود.
زمانی که اسید ریفلاکس به علت فتق روی دهد محتوی اسیدی بیش از حد نرمال در بالای شکاف باقی می ماند و این مواجهه طولانی ریسک ازوفاژیت را افزایش می دهد. از آنجایی که فشار داخل معدی سبب ورود محتوی اسیدی معده به داخل مری می شود لذا افرادی که فتق دارند ممکن در دراز کشیدن یا خم شدن مشکل داشته باشند. درد
اپی گاستریک در ناحیه بالایی شکم و پس از مصرف مقادیر زیادی غذا و وعده پر کالری رخ می دهد. کاهش وزن و کاهش اندازه وعده ها می تواند عواقب منفی فتق را کاهش دهد. رفلاکس معده

مدیریت پزشکی و جراحی

اولین درمان GERD سرکوب اسید معده است. مهار کننده های پمپ پروتون (PPIs) که تولید اسید را در سلول‌های پاریتال معده کاهش می دهند، مؤثرترین داروها هستند اما انواع خفیف تر ریفلاکس را با آنتا گونیست های گیرنده ۲H (گیرنده های هیستامینی در سلول‌های پاریتال) و آنتی اسیدها درمان می کنند. هدف اصلی از سرکوب اسید افزایش pH به بالاتر از ۴ است. در افرادی که تخلیه معده آنها با تأخیر انجام می شود می توان مواد پروکینتیک را تجویز کرد که انقباضات معده را افزایش می دهند.
بلند کردن سر در تخت به میزان ۸-۶ اینچ می تواند ریفلاکس را کاهش دهد. از خم شدن مکرر باید پرهیز نمود. چاقی یک عامل مهم در GERD‌و فتق است چرا که فشار داخل شکمی را افزایش می دهد لذا کاهش وزن می تواند زمان مواجهه مری با اسید معده را کوتاه تر کرده و علائم ریفلاکس را کم کند.
دستورالعمل های تغذیه ای برای کاهش GERD و ازوفاژیت:

  • پرهیز از مصرف وعده بزرگ و پر چرب
  • پرهیز از مصرف خوردن حداقل در ۴-۳ ساعت قبل از دراز کشیدن (اجتناب از خوردن ۲ تا ۳ ساعت قبل از دراز کشیدن)
  • پرهیز از استعمال سیگار
  • پرهیز از مصرف نوشیدنی های الکلی
  • پرهیز از مصرف غذاها و نوشیدنی های حاوی کافئین
  • ایستادن و پرهیز از فعالیت شدید بلافصله پس از غذا(نشستن پس از خوردن غذا۹
  • پرهیز از پوشیدن لباس های تنگ به ویژه پس از غذا (لباس تنگ= افزایش ریفلاکس) رفلاکس معده
  • مصرف غذای سالم و کامل با فیبر کافی
  • پرهیز از غذاهای اسیدی و پر ادویه در زمان التهاب
  • کاهش وزن در صورت داشتن اضافه وزن

نکته: علت GERD یا Heart Burn (سوزش سر دل) در دوران بارداری ترشح زیاد پروزسترون می باشد.
حدود ۱۰-۵٪ مبتلایان به GERD شدید به درمان پزشکی پاسخ نمی دهند و باید تحت جراحی Fundoplication قرار بگیرند که در آن فوندوس معده را به دور مری می پیچند تا ریفلاکس کاهش یابد. استعمال محصولات تنباکو فشار LES را کاهش داده و با کاهش بزاق سبب طولانی شدن مدت کلیرانس اسید می شود. علاوه بر این سیگار سبب کاهش یکپارچگی مخاط گوارشی و افزایش خطر سرطان می شود.

مکانیسم احتمالی در گیر در GERD

  • کاهش بزاق
  • شل شدن موقتی و گذرای LES رفلاکس معده
  • اختلال در پاکسازی اسید مری
  • افزایش حساسیت مری
  • افزایش فشار داخل شکم
  • تاخیر در تخلیه معده

علائم بالینی مربوط به GERD

  • دیس فاژی
  • اودینوفاژی
  • سوزش سر دل
  • دردهای قفسه سینه با منشاء غیر قلبی
  • استفراغ
  • از بین رفتن یا فرسایش دندان ها
  • سایر علائم خارج از مری

تغذیه درمانی پزشکی

تغییرات رژیم غذایی و سبک زندگی می تواند علائم برخی بیماران مبتلا به GERD را تسکین دهد. فاکتورهای اصلی شامل کافئین، الکل، تنباکو و استرس است. دیگر فاکتورهای مهم رژیمی شامل کاهش مصرف چربی رژیمی، شکلات، قهوه، پیاز، نعنا، ادویه، مرکبات،‌شراب و نوشیدنی های کربناته است.
در مبتلایان به زخم های گوارشی غذاهای پر ادویه و تند می تواند سبب ناراحتی شود. البته نوع و مقدار فلفل متفاوت است. غذاهایی از جمله ضد نفخ ها (نعنا و پونه) می تواند فشار LES‌را کم کند. در حالیکه نوشیدنی های الکلی تخمیر شده ترشح اسید معده را افزایش می دهند و باید محدود شوند البته قهوه در مقادیر اندک مفید است.
محدودیت یا پرهیز از غذاهای مخرب می تواند علائم بیماری را در این افراد کاهش دهد. جویدن آدامس سبب افزایش ترشح بزاق می شود که به افزایش pH مری کمک می کند اما مطالعه ای در خصوص اثربخشی آن وجود ندارد. رفلاکس معده
برای بیمارانی که ازوفاژیت شدید دارند رژیم مایع کم چرب تورم مری را کاهش می دهد، از مناطق دچار تنگی راحت تر عبور می کند و سریع تر از معده خارج می شود. مصرف غذاهای دارای pH‌ اسیدی مثل مرکبات،
گوجه فرنگی و نوشیدنی های غیر الکلی در زمان التهاب معده درد را تشدید می کند و نباید مصرف شوند.
تشخیص و درمان مکانیسم های اصلی GERD اولین خط درمانی است. وعده های بزرگ و پرچرب، تخلیه معده را کاهش داده و ترشح اسید را طولانی می کنند و باید از مصرف آنها در وعده قبل از خواب پرهیز نمود. اصلاحات سبک زندگی شامل تغییرات رژیمی، کاهش وزن، کنار گذاشتن سیگار و بلند گذاشتن زیر سر در هنگام خواب در بهبود علائم تأثیر زیادی دارد. رفلاکس معده


مشخصات

  • جهت مشاهده منبع اصلی این مطلب کلیک کنید
  • کلمات کلیدی منبع : معده ,کاهش ,gerd ,علائم ,تواند ,مصرف ,فشار داخل ,تخلیه معده ,برخی بیماران ,رفلاکس معده ,داخل شکمی ,برخی بیماران علائم
  • در صورتی که این صفحه دارای محتوای مجرمانه است یا درخواست حذف آن را دارید لطفا گزارش دهید.

تبلیغات

محل تبلیغات شما
محل تبلیغات شما محل تبلیغات شما

آخرین وبلاگ ها

برترین جستجو ها

آخرین جستجو ها

دانشجو حفاظ شاخ گوزنی Scott وبلاگ آموزشي Karen دانش و علم کتاب خوانی و معرفی کتاب moshavere tahsili گروه تلگرام تبلیغ کده شهرکرد GOD OFDARKNESS